hoogbegaafdheidscoaching / 't Klein Gelukske

In tegenstelling tot wat iedereen denkt, is het hebben van een hoogbegaafd kindje niet zo eenvoudig en allesbehalve een pretje. Niemand begrijpt hen en zij en hun ouders voelen zich ongehoord en onbegrepen, zelfs door diegenen die het dichtste bij hen staan. Hoewel deze kids erg slim zijn, werken hun hersenen niet altijd optimaal doordat ze soms stappen overslaan. Ze krijgen hierdoor motorische problemen, automatisatieproblemen wat o.a. leerstoornissen met zich meebrengt, emotieregulatiestoornissen, een hoog rechtvaardigheidsgevoel,... Ze zijn veelal hoogsensitief waardoor ze snel overprikkeld zijn, maar door hun honger naar kennis zijn ze ook heel snel onderprikkeld, waardoor ze vervelend en storend gedrag vertonen en vaak dus ook gedragsproblemen ontwikkelen. Ze vertonen hierdoor ook kenmerken van ADHD.

Doordat hoogbegaafden in hun eigen wereld vertoeven, o.a. door de aparte werking van hun hersenen, zijn zij echte beelddenkers, wat opnieuw leerproblemen in de hand kan werken. Ze vertonen dan ook vaak dezelfde kenmerken als iemand met autisme en kunnen dan ook het best op deze manier benaderd worden.

Hierdoor wordt maar al te vaak een foute diagnose gesteld en wordt de aanwezigheid van een hoger/hoog IQ (dat enkel met officiële IQ-testen bepaald kan worden, hoewel vaak ook een vertekend beeld geeft) ofwel niet gezien, of genegeerd, ofwel door het kind zelf gemaskeerd. Door hun eigen aparte ontwikkeling hebben ze vaak te kampen met perfectie en bijbehorend faalangst, waardoor ze niet tonen wat ze wél kunnen, maar eerder denken aan wat ze misschien niet kunnen. Door verveling gaan ze vaak ook ondermaats presteren of uitermate vervelend worden en wanneer hun hersenen niet voldoende gevoed worden, kan er zelfs een echte tegenzin voor leren ontstaan. Echter zijn het vooral deze dingen die hun begeleiders te zien krijgen, waardoor men vaak niet verder gaat kijken en correcte begeleiding dus achterwege blijft. Nog al te vaak worden er dus foute diagnoses gesteld, waardoor dus ook erkenning uitblijft, meestal met alle gevolgen van dien. Want helaas zijn ook stress, depressie, trauma en schoolmoeheid bij deze kinderen zelfs al op jonge leeftijd aanwezig en indien deze niet tijdig of onvoldoende aangepakt worden, kunnen zij zelfs ontaarden in veel grotere problemen.

Onze eigen ervaring hierin is dat de school geen oog had voor het algemene welzijn van het kind en enkel maar zag dat hij een vervelend kind was dat de opdracht niet begrepen had en de betweter uithing. Wat tijdens een observatie in werkelijkheid gebeurde was een kleuter die de opdracht in razendsnel tempo uitvoerde, op zoek ging naar uitdaging en de opdracht daarna met eigen interpretatie opnieuw uitvoerde. DAT zag de juf. Daarna zocht hij nog meer uitdaging en ging op pad om klasgenootjes te helpen (en dus verbeteren). DAT zag de juf. Hij voelde zich niet thuis tussen leeftijdsgenootjes, raakte hierdoor gefrustreerd en mede dankzij zijn problemen met emotieregulatie uitte zich dat in woedeuitbarstingen. DAT zag de juf. Hij verveelde zich en ging op zoek naar uitdaging, waardoor hij niet op zijn stoel kon blijven zitten. DAT zag de juf. Door zijn snelle overprikkeling in combinatie met zijn emotieregulatieproblematiek en zijn sterk ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid, vormden zich opnieuw woedeuitbarstingen. DAT zag de juf. En zo kunnen we blijven doorgaan...

Gelukkig zijn er ook verhalen van gezinnen waar het wél goed gaat en waar de kinderen geen moeite ondervinden in reguliere systemen. Maar wanneer het wel fout gaat en dit alles niet tijdig en correct herkend en erkend wordt, kan dit uiteindelijk zelfs op late leeftijd nog uitdraaien op depressie, burn-out en zelfs zelfdoding.

Daarom wil ik met mijn ervaring en expertise strijden om deze gezinnen en vooral deze kinderen de erkenning en begeleiding te geven die ze nodig hebben en verdienen. Ik wil mee strijden tegen het systeem waarin zij uit de boot vallen en waarin het vaak een gevecht is. Ik wil deze gezinnen mee ondersteunen in hun zoektocht en de handvaten geven die zij nodig hebben.

Typisch hoogbegaafdheid